Jarl begint het boek met een voorwoord over zijn pad naar het boek. Hij vermeldt dat het boek waarschijnlijk alle clichés van het fantasiegenre bevat. Maar hij zegt ook dat hij deze naar zijn eigen visie heeft geschapen, wat ik enkel kan bevestigen. Een magisch zwaard, check. Maar toch net iets specialer dan je zou verwachten. Betekenisvolle dromen, check, maar niet op die manier dat je het 20 keer moet lezen voor je de betekenis snapt. Dwergen, elfen, gnomen, verstotelingen, misvormden, check. Maar net het feit dat je dwergen en elfen kent van Lord of the Rings en dergelijke, maakt het lezen zo eenvoudig.
Het verhaal sleurt je direct mee. Het hoofdpersonage, Talina, is een personage die je kan volgen zonder twijfel. Haar keuzes zijn vaak de logische keuzes, wat het boek voor mij enkel maar beter maakt. Na de moderne fantasy en de Game of Thrones-toestanden, is het leuk om een verhaal te lezen waar het af en toe loopt zoals je hoopt.
Wat niet betekent dat het enkel plot-armour happy verhaallijntjes zijn, zeker niet. Talina kent heel wat tegenslagen, maar gaat daar steeds op een manier mee om waar ik enorm fan van ben: geen inwendig conflict en gezeur en 'waarom ik' en blabla, maar ze gaat er gewoon voor. Verademing!
Jarl slaagt er ook in om je te laten houden van een personage dat amper 10 bladzijden meedoet. Wanneer dit personage het leven laat, voel je echt mee.
Voor een debuut vind ik dit enorm enorm sterk. Jarl toont hier echt wat hij kan en wat een rijke fantasie hij heeft. Wat moet het fijn zijn om hem als dungeon master te hebben!
Het fantasiegenre is momenteel vrij verzadigd, maar laat dat je alstublieft niet tegenhouden om dit boek te lezen.
Ik kan niet wachten op het vervolg.
Jarl, proficiat!